GËRVISHTUR f.
Plagë e lehtë në lëkurë, që shkaktohet kur e gërvishtim këtë me diçka të fortë e me majë; shenjë a gjurmë që mbetet në sipërfaqen e diçkaje, kur e gërvishtim; gërvishtje. E gërvishtur në dorë (në këmbë). E gërvishtur në mur (në derë, në enë).
GËRVISHTUR mb.
1. Që është çjerrë me diçka të fortë e me majë, që ka shenja të gërvishtjeve, që është gërvishtur. Lëkurë e gërvishtur. Fytyrë e gërvishtur. Mur i gërvishtur. Fotografi e gërvishtur. Enë e gërvishtur.
2. fig. Që del si i çjerrë dhe si i ngjirur (për zërin). Zë i gërvishtur.