Gjuhëprerë ‹ kuptimi

GJUHËPRERË mb.

1. Që e ka gjuhën të prerë, me gjuhë të prerë.
2. fig. Që nuk flet fare, që i ka ikur goja; si mallk. që iu preftë gjuha, që mos foltë kurrë.
3. Përd. em. sipas kuptimeve të mbiemrit.

Shih edhe: gjunjëprerë gjuhëtharë gjuhëzënë gjuhëdele gjuhëmprehtë gjuhësor gjuhëtar gjuhëtrashë gjuhëthikë