GOJAÇ m. shar.
1. Ai që e ka gojën të madhe; ai që e ka gojën të shtrembër.
2. Belbacak, gagaç.
3. keq. Ai që flet shumë, llafazan.
4. keq. Ai që merr nëpër gojë të tjerët, ai që flet keq për të tjerët., Gojaç i keq. I ngatërroi gojaçi.
5. Përd. mb. sipas kuptimit të emrit. Burrë gojaç. Grua (plakë) gojaçe.