Gojëmarraq ‹ kuptimi

GOJËMARRAQ mb.

Që i merret goja kur flet, që nuk i shqipton mirë fjalët; i belbër, gojaç.

Shih edhe: gojëmadh gojëmirë gojëtar gojëmbajtur gojë gojëmbërthyer gojëtari gojëkamare gojëtare