GONE f. tek.
Vegël në trajtën e një këndi të drejtë ose të një trekëndëshi kënddrejtë, që e përdorin muratorët për të mbajtur drejtimin e qosheve të murit ose zdrukthëtarët për të shënuar kënde a vija të drejta etj. Gone hekuri (druri). Merr drejtimin me gone.