GRUNOR mb.
Që është mbjellë me grurë. Arë (tokë, fushë) grunore.
- Bimët grunore bot. Tërësia e bimëve barishtore njëvjeçare me kërcell si cilindër, të zbrazët e me nyja, me lule të grumbulluara në kalli, që bëjnë fryte njëthelbore (si gruri, thekra, elbi etj.).