GURRON jokal.
1. Del me shumicë nga mali a nga shkëmbi, buron (për një lumë a përrua, për një krua etj.). Gurron nga shkëmbi (në rrëzë të malit). Gurron i kulluar.
2. Rrjedh me shumicë e pa ndërprerje (për shiun, gjakun, lotët etj.), rrjedh rrëke. Shiu nisi të gurronte. I gurroi gjaku. I gurruan lotët.
3. fig. E ka zanafillën ose burimin diku, buron.