GUSHËBARDHË m. zool.
Zog i murrmë me gushë të bardhë, i ngjashëm me trumcakun, që shihet shpesh në dimër mbi dëborë.
GUSHËBARDHË mb.
1. poet. Që e ka lëkurën e gushës të bardhë e të lëmuar, me gushë të bardhë e të bukur (zakonisht për vajzat e gratë). Vajzë gushëbardhë.
2. Që e ka gushën të mbuluar me pupla a me qime të bardha (për shpendët e për kafshët). Zog gushëbardhë. Lepur gushëbardhë.
3. Përd. em. sipas kuptimit 1 të mbiemrit. Po këndojnë gushëbardhat.