GUXIM m.
Vetia e atij që është trim, i vendosur e i gatshëm për të kryer një detyrë a një punë të rrezikshme ose shumë të vështirë, vetia e atij që nuk trembet nga rreziqet e vështirësitë; qëndrim i guximshëm, sjellje e guximshme; trimëri. Guxim i madh (i tepruar). Me guxim e trimëri. Ka guxim. Marr guxim. Flet me guxim. I jap guxim dikujt ia shtoj guximin, e bëj të guximshëm a me të guximshëm, i jap zemër. Marr guximin të... guxoj të ..., vendos të...