GËNJESHTËRT mb.
1. Që nuk përputhet me të vërtetën a që shtrembëron të vërtetën, që është gënjeshtër, që përmban një gënjeshtër; i rremë; kund. i vërtetë. Fjalë të gënjeshtërta. Lajm (njoftim, pohim) i gënjeshtërt. Dëshmi e gënjeshtërt.
2. Që bëhet për të mashtruar dikë. Be e gënjeshtërt. Nënshkrim i gënjeshtërt. Premtim i gënjeshtërt. Emër i gënjeshtërt.
3. Që shtiret a që paraqitet si i vërtetë, që nuk është ashtu siç paraqitet; që nuk është i çiltër, i shtirë. Mik i gënjeshtërt. Pamje e gënjeshtërt. Buzëqeshje (sjellje) e gënjeshtërt.
4. Që është bërë si diçka tjetër e vërtetë a natyrore dhe që përdoret në vend të saj; që ka vetëm tiparet e jashtme të njëjta me diçka të vërtetë; i rremë. Flokë të gënjeshtërt. Dhëmbë të gënjeshtërt dhëmbë të vënë. Gur (diamant) i gënjeshtërt. Monedhë e gënjeshtërt.
5. Që vetëm të ngjall përshtypjen sikur ishte i vërtetë, por që është pa bazë, i pathemeltë; i rremë. Gëzim i gënjeshtërt. Shpresë e gënjeshtërt. Qetësi e gënjeshtërt.