HËNËPLOTË f.
- Hëna e plotë kur i ka mbushur katërmbëdhjetë ditë.
HËNËPLOTË mb. poet.
- Që ndriçohet nga hëna e plotë, që ka hënë të plotë. Netët hënëplota.
Shih edhe:
atëkohë
armëpishë
breshëllirë
ashëroj
bareshë
domethënë
cinxëreshë
cohë
dorëdhënë
dajeshë