HAJVAN m. bised.
- 1. Kafshë shtëpiake, zakonisht kafshë ngarkese. Hajvan ngarkese (barre).
- 2. Sasia e ngarkesës që mban një kafshë, barrë. Një hajvan dru. Dy hajvanë drithë.
- 3. fig. thjeshtligj., shar. Njeri i trashë nga mendja, budalla, gomar. Ç'hajvan qenka!
- 4. si mb. ~, ~E thjeshtligj. I trashë nga mendja, budalla. S'kishte njeri më hajvan se ai. Paska qenë fare hajvan (hajvane).