Hakçe ‹ kuptimi

HAKÇE ndajf. bised.

Sipas së drejtës që më takon, tamam, me hak; ashtu si duhet, pa hile. Punon hakçe. Foli hakçe. E ka hakçe. Ta themi hakçe.

Shih edhe: hakë hakoç hak hakërri hakatem hakërrim hakërrimë hakërruar hakërrues