Hallavitem ‹ kuptimi

HALLAVITEM vetv., bised.

Sillem kot, e shkoj kohën pa bërë gjë; sorollatem. Hallavitej rrugëve (poshtë e lart, tutje-tehu). U hallavit tërë ditën.

Shih edhe: hallakatem hallagrep hallvë hallallohem hallakat shalakatem hallakatje hallakatur hallallosem