HANDAKOSUR mb. bised.
- I dërrmuar, i vrarë keq. Me trup (me fytyrë) të handakosur.
- fig. I dëmtuar rëndë, i shkatërruar, i prishur; i munduar, shumë i vuajtur; i rraskapitur. Në gjendje të handakosur. Plak i handakosur.
- Përd. em. sipas kuptimeve të mbiemrit.