HIDHËSIRË f.
- 1. Të qenët i hidhur, vetia e asaj që është e hidhur; lënda e hidhur e diçkaje; shija e hidhur e diçkaje. Hidhësira e pelinit. Hidhësira e ullinjve (e trangullit, e duhanit). Hidhësira e tymit. Gjella (vera) kishte pak hidhësirë. I nxjerr (i heq) hidhësirën.
- 2. fig. shih HIDHËSI,~A 2.