Hijedashës ‹ kuptimi

HIJEDASHËS mb.

Që rritet e zhvillohet në hije, që do hije, që nuk ka shumë nevojë për dritë (për bimët). Dru hijedashës. Bimë (lule) hijedashëse.

Shih edhe: hijeshues hijeshi hijemadh hijeshohem hije hijedritë hijeshim hijeshoj hijedendur