HIPOPOTAM m.
- 1. zool. Kafshë e egër gjitare, barngrënëse, me trup të madh e të rëndë me kokë katërkëndëshe e me gojë të gjerë, me këmbë të shkurtra, me lëkurë shumë të trashë, pa qime e të zeshkët, që rron në Afrikë nëpër lumenj, liqene e moçale. Gjuetia e hipopotameve.
- 2. fig. mospërf. Njeri me trup shumë të madh e me fytyrë të shëmtuar, i cili mezi vërtitet.