Hirplotë ‹ kuptimi

HIRPLOTË mb. poet.

Që është plot; bukuri, që ka pamje shumë të bukur; që ka shumë hijeshi. Vajzë (grua) hirplotë. Pamje hirplotë. Me shtat (me trup) hirplotë. Krijesë hirplotë. Buzëqeshje hir plotë.

Shih edhe: hirtë hir hirohem hiroj hirrë hirrët hirrëz hirësoj hiru