Hondër ‹ kuptimi

HONDËR kryes.

Fije e trashë e me kokla, që nxirret në fillim ose në dorën e fundit nga fshikëzat e mëndafshit; glytër. Punim me hondra.

Shih edhe: honeps hon honi honorar thonjëz zhongler honepset jehonë lehonë