JASHTËQITËS m. usht.
- Mekanizëm i posaçëm në armë të ndryshme, që shërben për të nxjerrë jashtë gëzhojat.
JASHTËQITËS mb. biol.
- Që bën jashtëqitjen, që shërben për jashtëqitje; që lidhet me jashtëqitjen. Organe jashtëqitëse. Funksione jashtëqitëse.
JASHTËQITËS m. usht.
JASHTËQITËS mb. biol.