KËRCELL m.
- Pjesa kryesore e bimës, në trajtë boshti, që del mbi rrënjë dhe mban degët, gjethet, lulet e frytet. Kërcell i gjatë (i shkurtër, i drejtë, i fortë). Kërcell barishtor (i drunjtë). Kërcell mbitokësor (nëntokësor). Kërcell qepe (misri, luledielli). Rrënja dhe kërcelli.
- Kërci. Kërcelli i këmbës.