KAÇUP I m.
- 1. Calik për të mbajtur vaj, gjalpë, raki etj., kacek. Kaçup me vaj (me raki, me verë). Si kaçup me hirrë. mospërf. i fryrë e pa vlerë (për njerëzit). Ishte veshur si kaçup ishte veshur shumë trashë.
- 2. Gjyryku i kovaçit, kacek. Fryj kaçupin.
- U bë kaçup u fry (nga ndonjë sëmundje a nga të ngjallurit); u mbyt në ujë. Bie shi me kaçupë bie shi i madh, bie shi me rrëshekë. Iu bë barku kaçup hëngri tepër, iu fry barku nga të ngrënët a nga të pirët, iu bë barku kacek.
KAÇUP II m.
- 1. Kaçul, kaçirubë.
- 2. Lulja e misrit, xhufka e misrit.
- 3. Kapë e vogël me degë misri, tufëz, dorëz. Katër kaçupë (misër).