Kail ‹ kuptimi ‹ FJALË

KAIL ndajf. vjet.

Gati të bindem, gati të pranoj diçka; gati të bëj diçka. E bëri kail ia mbushi mendjen, e bindi. U bë kail u bind, u kandis. Ishte kail ta vriste.

Shih edhe: kaike kaiku kaish kaishtë