KALIF m. hist.
- Titull që mbante në disa vende myslimane kryesundimtari, i cili kishte në duart e veta pushtetin më të lartë politik e fetar dhe e quante veten pasardhës të Muhametit (në vendet arabe deri në shek. XIII dhe më vonë në Egjipt e në Turqi në kohën e sulltanëve). Kalifi i parë. Kalifi i Bagdadit. U bë kalif.