KALLAJ m.
- 1. kim. Metal i butë, me ngjyrë të bardhë në të argjendtë, që shkrin lehtë dhe që përdoret zakonisht për të kallajisur enët e për të ngjitur sende prej metali etj. (simboli Sn). Oksid kallaji. Lidhje kallaji. Fletë kallaji. Minierë kallaji. Ngjit (lyej) me kallaj.
- 2. fig. Lustër sa për t'u dukur, shkëlqim i jashtëm; diçka që mbulon fytyrën, pamjen a gjendjen e vërtetë. I dha një kallaj i dha një lustër sa për t'u dukur. Ia nxori kallajin ia nxori në shesh fytyrën e pamjen e vërtetë, bëri që të dalë ashtu siç është në të vërtetë. I doli kallaji dikujt a diçkaje
- a) u zbulua krejt, e kanë marrë vesh të gjithë, nuk është më e fshehtë;
- b) i iku vlera! u vjetrua, doli jashtë përdorimit; e humbi emrin e mirë ose nderimin nga të përsëriturit e dendur, u bë bajat.
- Kaloi me kallaj mbi gunë kaloi kot, pa bërë asgjë.