KALLCË f. kryes.
- Çorape prej shajaku, të gjata deri te kofshët e pa shputë, që vishnin burrat mbi poture; çorape të thurura me fije metali, që vishnin luftëtarët ilirë; tirq. Kallca të bardha. Kallca prej bronzi. Një palë kallca. Mbante kallca. Mbathi (lidhi) kallcat.