KALLËZIMTAR mb.
- Që e ka zakon të shkojë e t'u njoftojë të tjerëve se çfarë ka parë ose çfarë di për dikë a për diçka (zakonisht me qëllim të keq), që kallëzon të tjerët; që padit. Njeri kallëzimtar.
- let., vjet. Tregimtar. Letërsi kallëzimtare. Stili kallëzimtar.
- përd. em. sipas kuptimit 1 të mbiemrit.