Katitem ‹ kuptimi

KATITEM vetv.

1. vet. veta III. Vjen duke u shuar. U katit llamba (kandili).
2. vet. veta III. Zbutet a bëhet gati si i pjekur, duke e zier me fare pak ujë (për mishin, perimet etj.). U katit mishi (gjella).
3. Pës. e KATIT.

Shih edhe: katit katile katitur katet katil kataklizëm katandisem katikule kat