KONSEKUENCË f. libr.
- 1. Pasojë, rrjedhim.
- 2. Ndjekje me vendosmëri, me këmbëngulje, vazhdimisht e gjer në fund e një vije të caktuar; të qenët konsekuent, karakteri konsekuent. Mungesa e konsekuencës. Udhëheq (zbatoj, zhvilloj, luftoj, ndjek) me konsekuencë.