KONTINGJENT m.
- 1. libr. Grup njerëzish, që bëjnë të njëjtën punë, që kanë të njëjtin profesion etj.; numri i njerëzve që caktohen ose që duhen për të bërë një punë. Kontingjenti i nxënësve (i studentëve). Kontingjenti i inxhinierëve (i punëtorëve). U plotësua kontingjenti.
- 2. ek. Sasi e caktuar mallrash, sendesh etj., që duhet për një punë. Kontingjenti i eksportit (i importit). U mbarua (u shtua) kontingjenti. Doli në treg kontingjenti i parë.