Korthitë ‹ kuptimi

KORTHITË f. bot.

Bisk që nxjerr druri i cungulluar, filiz që del rreth kërcurit të një druri të prerë, mitë. Ka nxjerrë korthita. Pres korthitat.

Shih edhe: koritë korit koritem korith korminë kornizë koracatë kortarë korte