KRAHËGJATË m. zool.
- Zog më i madh se harabeli, që këndon bukur dhe mund të qëndrojë pezull në ajër për një kohë të gjatë me krahë të hapur. Këndon krahëgjatë.
KRAHËGJATË mb.
- Që i ka krahët të gjatë; kund. krahëshkurtër. Burrë (grua) krahëgjatë. Zog (dallëndyshe) krahëgjatë.