KRAHITUR mb.
- 1. I krasitur (për pemët). Mollë të krahitura.
- 2. I tëharrur, i pastruar nga barërat e këqija. Misër (grurë) i krahitur. Arë e krahitur.
- 3. Që është pastruar nga byku, duke e hedhur në erë (për grurin, thekrën etj.). Thekër e krahitur. Lëmë i krahitur.