Kryekëput ‹ kuptimi

KRYEKËPUT ndajf.

1. Në mënyrë të plotë, tërësisht, krejt. Ka ndryshuar kryekëput. Është dhënë kryekëput pas punës (pas familjes).
2. përd. pj. Krejt, fare. Kryekëput i ri. Kryekëput të ndryshme. Kryekëput i pavlefshëm.

Shih edhe: kryekuq kryekërrusur kryekëshilltar kryekështjellë kryekëcyer kryeulët krye kryekishë kryekomit