KUKUVAJKË f. zool.
- Zog grabitqar, me kokë të gjerë dhe pak si të shtypur, me sy të verdhë e të rrumbullakët, me sqep të thyer, më bisht të gjatë në ngjyrë hiri e me njolla të bardha, që del natën, ushqehet me zogj e me minj dhe këndon me një zë; sikur vajton. Zëri i kukuvajkës. Është si kukuvajkë është e shëmtuar (zakonisht për gratë).
* I ka kënduar kukuvajka dikujt: i shkojnë shumë keq punët dikujt, i vijnë të këqijat njëra pas tjetrës (sipas besëtytnive se kukuvajka ndjell zi).