KULM m.
- 1. Maja e një kodre e një mullari etj. Kulmi i bregores (i mullarit). Mur me kulm.
- 2. Maja e çatisë së një ndërtese, kulmare; kulmari i një ndërtese. Kulmi i shtëpisë. Çati me dy kulme. I vë (i hedh) kulmin. U thye kulmi.
- 3. gjeom. Pika e sipërme ku takohen dy drejtëza dy gjysmëdrejtëza ose dy rrafshe. Kulmi i këndit (i trekëndëshit). Zbres një vijë nga kulmi.
- 4. fig. Shkalla më e lartë e arritur në zhvillimin e diçkaje; pika më e lartë e shfaqjes së një dukurie a e përsosurisë së diçkaje. Kulmi i gëzimit (i hidhërimit, i lumturisë). Vapa arriti kulmin. Në kulm sa nuk ka ku të shkojë më tej. Ky është kulmi!
- 5. përd. ndajf. Plot e përplot. Shtëpia u mbush kulm me njerëz.
- Jemi (rrimë, banojmë) nën një kulm jemi një familje, banojmë në një shtëpi.