KUPTUESHËM mb.
- 1. Që mund të kuptohet, që kuptohet lehtë; kund. i pakuptueshëm. Mësim i kuptueshëm.
- 2. Që mund të kuptohesh a mund të merresh vesh me të, që kupton, me mend. Njeri (djalë) i kuptueshëm.
KUPTUESHËM ndajf.
- 1. Në mënyrë të kuptueshme, në mënyrë që mund të kuptohet lehtë; qartë. Flet (shkruan) kuptueshëm.
- 2. Në mënyrë që të jep të kuptosh a të marrësh vesh diçka, me kuptim. Mbylli syrin kuptueshëm.