KUSI f.
- Enë e rrumbullakët dhe e thellë, zakonisht prej bakri, me fund të sheshtë, me një dorezë si të kovës, që përdoret për të ngrohur ujë, për të mjelë bagëtinë, për të zier gjellë, rroba etj.; rrethje. Kusi e vogël (e madhe). Kusi për qumësht (për rroba). Vë kusinë në zjarr.
- Bytha e kusisë shar. shumë i zi. S'ka gjë në kusi është shumë i varfër. Kusia mbi prush, thëllëza në fushë fj. u. peshku në det, tigani në zjarr. Lepuri në mal e vala (kusia) në zjarr fj. u. shih te LEPUR,~I.