KYÇUR mb.
- 1. I mbyllur me kyç. Derë e kyçur. Dollap i kyçur. Arkë e kyçur.
- 2. fig. I mbyllur, që nuk i hapet tjetrit kollaj; i ndrydhur; i heshtur (për njerëzit). Djalë i kyçur.
- E ka gojën të kyçur (të mbërthyer) shih te MBËRTHYER (i, e).
KYÇUR ndajf.
- Mbyllur me kyç. E mban derën kyçur. Dyqani rrinte kyçur. E mbante gojën kyçur.