Këlbazem ‹ kuptimi

KËLBAZEM vetv.

1. vet. veta III. E zë këlbaza, i bie sëmundja e këlbazës (për bagëtinë). U këlbazën dhentë.
2. Bëhem me këlbazë.
3. fig. Mërzitem shumë, sëmurem duke qëndruar për një kohë të gjatë në një vend; kalbem.

Shih edhe: këlbazë këlbaz këlbazur këlkazë këlboqe këmbunazë këmbale kënaqem këmbë