Këlliç ‹ kuptimi

KËLLIÇ ndajf.

1. Për së gjati, duke e mbështetur në faqen më të ngushtë. Vendos tullat këlliç. Qëndroi këlliç kutia (libri).
2. Brinjazi, tërthorazi, së kithi. Hyj (dal) këlliç. Pres këlliç.

Shih edhe: ballkë akël arkëtim bejkë Belgjikë bëtikë akë akëku bakërim akëkush