KËMBEHEM vetv.
- shih SHKËMBEHEM 1. U këmbyen në rrugë.
- Bëhem ndryshe nga ç'isha më përpara; ndërroj gjendje ose pikëpamje; ndryshoj.
- vet. veta III. Shkëmbehet radhazi me një tjetër. Lëvizjet këmbehen.
- fig. bised. Çmendem, shkalloj, marrosem.
- Pës. e KËMBEJ.