KËNDDREJTË mb. gjeom.
- Që ka një kënd të drejtë (për trekëndëshin); që ka të gjitha këndet të drejta (për katërkëndëshin etj.); që është në trajtën e një këndi të drejtë; drejtkëndësh. Trekëndësh (katërkëndësh) kënddrejtë.
- përd. em. m. Katërkëndësh kënddrejtë, drejtkëndësh.