KËNDIM m.
- Veprimi sipas kuptimeve të foljeve KËNDOJ, KËNDOHET. Mënyra e këndimit.
- Libër që përmban tregime të vogla, vjersha ose copa të shkëputura nga veprat e letërsisë artistike a të letërsisë politiko-shoqërore dhe që përdoret si tekst mësimor në vitet e para të shkollës tetëvjeçare; pjesë e këtij teksti; lënda që mësohet me këtë tekst. Libër këndimi. Copë këndimi. Kanë këndim. Mbështjell këndimin.
- Shprehi që fiton dikush për të lexuar; vjet. njohuri, dije fillestare a të përgjithshme që fitohen në shkollë ose duke lexuar libra, mësim. Di shkrim e këndim. Këndimet e para i mori në Korçë.