KËRCYER mb.
- 1. Që ka dalë tepër mbi sipërfaqe që formon diçka të dalë si bark a si bullungë. Me mollëza të kërcyera Me sy ( me ballë, me barkë) të kërcyer.
- 2. Që është thartuar a është ashpërsuar shumë. Verë e kërcyer.
- 3. fig. I papërmbajtur, që kërcen shpejt; keq. Që ka një dërrasë mangët. Është ca i kërcyer ai djalë.