Kërçik ‹ kuptimi

KËRÇIK m.

Kërci.
kryes. fig. Fuqi a zotësi për të bërë një punë; këllqe. S'ka kërçikë. Deri atje i arrinin kërçikët.

Shih edhe: bërhukë bërrakë bëtikë bakërim akër arkëtim barakë arkëz bardhkë barkë