LËBARDHË f.
- Agu i dritës, koha sapo nis të zbardh dita; agimi. U ngrit para lëbardhës.
LËBARDHË mb.
- 1. Që vjen pak si i bardhë, i bardhemë; i bardhë. Qen i lëbardhë. Qime te lëbardha. Mjegull e lëbardhë.
- 2. Flokëverdhë. Vajzë e lëbardhë.
- 3. përd. em. sipas kuptimeve të mbiemrit (për njerëzit e për kafshët).