LËKORE I f.
- 1. Cipa e hollë dhe e bardhë nën lëkurën e disa drurëve, lëkura e dytë, lëkostër. Lëkore plepi (shelgu).
- 2. Cipë e hollë që zë diçka, shtresë e hollë që formohet nga diçka; kore. Ka zënë plaga lëkore. Djathi ka vënë lëkore myku.
LËKORE II f. bot.
- Radhiqe. Lëkore e egër.