LANGUA m.
- 1. Qen me trup të zhdërvjellët, me këmbë të gjata e me turi të hollë, që është i shpejtë dhe që gjuan mirë; zagar i mirë për të gjuajtur. E ndoqi langoi. Gjuan me langua. E çoi gjahun langoi.
- 2. fig. Njeri i shkathët e i mprehtë, që i nuhat shpejt gjërat. Ç'është një langua ai!